Być może czasami chcesz się modlić i nie wiesz jak. Masz pragnienie modlitwy i żadne słowa Ci nie przychodzą do głowy. Czasami byśmy chcieli, żeby ktoś dał nam instrukcję do modlitwy. Słuchając dzisiejszej Ewangelii zobacz jakiej instrukcji odnośnie modlitwy udziela Jezus.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Łukasza
(Łk 18, 9-14)
Jezus powiedział do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: «Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak się w duszy modlił: „Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”. Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: „Boże, miej litość dla mnie, grzesznika”. Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony».
To co łączy faryzeusza i celnika to pragnienie modlitwy, pragnienie rozmowy z Bogiem. W tym celu obaj przyszli do świątyni. Wiedzieli gdzie jest najlepsze miejsce na modlitwę i mieli na nią czas. A ty jak chcesz się modlić to co robisz? Czy masz swój czas i swoje miejsce na modlitwę.
Treścią ich modlitwy było to, co noszą w swoim sercu. Mówią Bogu o tym czym żyją. Faryzeusz mówi o innych, widzi swoją wyższość na innymi, chce zmieniać innych, a nie siebie. Celnik mówi o sobie, o tym, że chce zmieniać swoje życie, by było lepsze. Co jest treścią Twojej modlitwy?
Jezus w dzisiejszej Ewangelii daje instrukcję jak się modlić. Instrukcja ta nie dotyczy słów czy formuły modlitwy. Instrukcja, którą daje Jezus dotyczy postawy serca. Modlitwa to nie wizyta w serwisie komputerowym, gdzie powiemy co nie działa w sprzęcie, co należy wymienić, ale w zasadzie nic nie mówimy o sobie. Co powiesz dzisiaj Bogu o sobie samym?
Z ufnością opowiedz Bogu co skrywa Twoje serce. Niech czas modlitwy będzie zawsze spotkaniem serc – serca Boga i serca człowieka.